15 augustus 2023

freu-le (de:v:meervoud:freules) 1 adellijke ongehuwde dame.

Wanneer je het over “De Freule” hebt in Friesland dan is er een kans dat je gesprekspartner meteen enthousiast begint te vertellen over de tweede woensdag in augustus. Over Wommels en de Terp. Over jongens tussen 14 en 18 jaar, over parturen, de telegraaf, keiharde balletjes, zitballen en “alles aan de hang”.

“De Freule” is een kaatswedstrijd. Kaatsen, een sport die in Friesland in veel dorpen wordt gespeeld. Ingewikkelde spelregels (vind ik) op een veld (een perk) gespeeld door twee teams (parturen) van drie personen.

Wat ik heb met “De Freule”?

Sinds een tijdje mag ik ”De Freulesjongers” (sjongers zijn zangers) dirigeren. Een groep mannen die een vrolijk, blij, enthousiast koor vormen met een vierkoppige muzikale begeleidingsgroep.

Het koor is ontstaan op een avond, een aantal jaren geleden, voorafgaand aan “De Freule”, waar sprekers vertellen over kaatsen, de Freule of een Frysk Ferhael (verhaal) voorlezen.

Daar was het waar het avontuur van dit koor begon. Een zestal mannen, die elkaar kenden van een ander koor, fleurden de boel muzikaal op en dat smaakte naar meer.

Na wekenlang veel regen en weinig zon was het gisteravond een koude, maar wel zonnige, winderige zomeravond. In het haventje, tussen de campers. De avond voor… “Foarleze foar de Freule”. Ze waren er weer bij, “De Freulesjongers”.

Ondertussen een groep van 25 mannen van allerlei pluimage maar met een missie; lekker zingen!

En dat deden ze. De sfeer kwam er goed in.

De vaste column lezers weten ondertussen dat muziek, vooral fluitspelen mijn beroep en passie is/was.

Het op professioneel niveau spelen zit er door de dystonie niet meer in maar af en toe MOET ik spelen. Gister was zo’n moment. Lekker de intro’s meedoen, een tegenstemmetje erboven zetten… het ging heerlijk en ik voelde me vrij in mijn spel. Kwam het omdat mijn vriendin Renske ook meespeelde op accordeon? Of door het feit dat mijn zus Monique er was? Dat Peter tussen het publiek zat? Het speelde zeker mee, het gevoel van Mienskip was er.

Natuurlijk is deze muziek niet vreselijk moeilijk, maar tegenwoordig is het doel van het spelen vooral verbinden, genieten en er blij van worden. Dat doel behaalde ik met glans.

Er werd een heerlijk smeuïg Frysk verhaal verteld door de schrijver Sjoerd Bottema en als toetje mochten “mijn mannen” de refreintjes meezingen in “Jongensdream”. (John en de opgooiers, Bonne D) Een biertje in de tent op de terp maakt de avond “af”.

Maar dan de day after!

Hellup… natuurlijk weer teveel gespeeld, teveel prikkels en te enthousiast geweest.

Een off day als geschenk van zo’n avond.

Balen!

Wat lezen, hangen op de bank, fietsen langs het wad om het hoofd leeg te maken, paracetamol en ook heel erg nagenieten. Verbinding gevoeld en trots op mijn collega, mijn koor en dankbaar voor de positieve energie.

Muziek blijft verbinden, laat het stromen, maakt je blij.

Mij geeft het daarnaast ook af en toe pijn, stijve spieren en een schuddend hoofd.

Dat is dystonie!!

Als je wilt reageren op deze column kan dat via ellensblog64@gmail.com

Liever geen vragen over spelregels kaatsen.