Afscheid met een boekje colums

Lange tijd was Marlies Reijns lid van het bestuur van de Dystonie Vereniging en prijkten haar columns in de Tonus. Naast haar cervicale dystonie kreeg zij ruim anderhalf jaar geleden de
diagnose alvleesklierkanker. “Ik leef in bonustijd.” Aanleiding om haar columns “alternatieve gedachtekronkels” te bundelen in een boekje voor haar nabestaanden.

De zee inspireert mij tot het schrijven over alledaagse dingen, schrijft Marlies Reijns in één van haar columns. “Ik geniet van de ruimte en de beweging. Het tij, eb en vloed, het licht, de bewolking, de zee is geen uur dezelfde. Die veranderlijkheid staat gelijk aan het leven”, legt Marlies Reijns uit. Zelf woont ze in Breskens, 5 minuten van zee. “Ik wandel iedere dag minstens een uur.”

Alledaagse dingen

Zo helder als ze haar gedachten verwoordt, zo schrijft ze ook. Over vaak alledaagse dingen. “Mijn vriendin redigeerde al mijn columns. Ze kon geen taalfout vinden. Zo leuk. Ik schrijf gemakkelijk en daar geniet ik van”, vertelt Marlies. Als ik haar zeg dat ze zo verrassend opgewekt klinkt voor iemand die zo ziek is en nog maar zo kort te leven heeft, antwoordt ze: “Dat zegt nou iedereen. Natuurlijk ben ik soms ook wanhopig, maar doorgaans ben ik positief. Dat weet je nooit van tevoren, maar het is wel fijn om te ontdekken dat ik zo omga met tegenslagen.”

Marlies startte als columniste voor de Tonus, toen ze werd afgekeurd voor werk. “Dan voel je je afgeschreven en is het heel fijn om vrijwilligerswerk te hebben. Ik heb dat altijd met veel plezier gedaan. Ik ben ook jarenlang lid geweest van de werkgroep alternatieve behandelingen van de Parkinson Vereniging. Met die mensen ben ik nog steeds bevriend. Ik merk dat ik door de goede band met mijn kinderen en familie, vrienden en bekenden heel veel terugkrijg nu. Ik houd iedereen goed op de hoogte. Daardoor blijven mensen vragen hoe het gaat. Er staat hier een mand
bomvol kaartjes. Naast alle bloemen, berichtjes en telefoontjes. Ik voel me echt gedragen door de liefde van al die mensen.”

Iets anders dan een bidprentje

Marlies Reijns wilde graag iets terug doen voor de mensen die veel hebben betekend in haar leven. “Vroeger in de katholieke kerk kreeg je een bidprentje als je doodging. Dan voelen mensen zich zo ongemakkelijk als ze het weg willen gooien. Ik dacht: ik wil iets nalaten waar mensen ook echt iets aan hebben.” En zo ontstond het idee voor een boekje.”

“Het is een wonder dat ik nog leef. Dus toen het boekje gedrukt was, ben ik het maar gaan verspreiden onder mijn vrienden en familie. Iedereen kreeg er een brief bij. Ik dacht: waarom zou ik wachten tot ik dood ben? Nu kan ik er zelf ook nog van genieten. En het boekje wordt erg gewaardeerd”, vertelt Marlies.

Wil je het boekje met columns van Marlies Reijns bestellen? Dat kan via de webshop van uitgeverij U2pi, Kelbo.nl. Kosten: € 12,95, exclusief verzendkosten