De WMO: ondersteuning voor hulpmiddelen van allerlei mensen

Er is een hoop om te doen. Maar hoe zit het nu echt?

Vanuit de overheid is er het ideaalbeeld van een maatschappij waarin iedereen zo lang mogelijk zelfstandig kan blijven wonen. Klinkt goed, maar daar is soms wel de nodige ondersteuning voor nodig. Vaak is het echter onduidelijk wat er allemaal mogelijk is en waar je rechten liggen. In dit artikel meer daarover, zodat jij sterk staat op dit gebied.

Allereerst: er gaat nogal vaak wat mis. Schrijnende verhalen waarin mensen al meer dan een jaar wachten totdat ze eindelijk voorzien zijn van een passende rolstoel, verhalen van mensen die veel te weinig huishoudelijke hulp krijgen, enzovoort.

Er zijn dan ook veel mensen die gebruik maken van (social) media om hun verhaal te delen in de hoop dat er niet alleen voor hem/haar wat veranderd, maar ook voor anderen die in hun situatie zitten of erin terecht dreigen te komen. Dat er genoeg misgaat is duidelijk, maar hoe hoort het?

De WMO staat voor de Wet Maatschappelijke Voorzieningen.Er kan veel ondersteuning onder de WMO vallen, maar in grote lijnen gaat het als het gaat om mensen met een fysieke beperking – zoals Dystonie dus- om de volgende dingen:

• Woonvoorzieningen
  • De woning aanpassen.
    • De badkamer
    • Drempels weghalen
    • Aanbouw/verbouwing
    • soms: verhuis- of herinrichtingsvergoeding
• Rolstoelvoorzieningen (deze spreekt voor zich)
• Vervoersvoorzieningen
  • (deel)taxi/ rolstoel(deel)tax
  • Aanpassingen aan auto.
  • Een speciale fiets, rolstoelscooter, scootmobiel
• Huishoudelijke voorzieningen
  • O.a. boodschappen- of maaltijdendienst
  • Hulp in de huishouding

Eigen bijdrage

Sinds de wetswijziging in 2015 wordt er een bijdrage gevraagd wanneer je gebruik moet maken van ondersteuning. De hoogte ervan is afhankelijk van je inkomen, leeftijd en je vermogen (je bezittingen die van belang zijn: zoals je spaargeld). Wanneer je dus weinig inkomen hebt, zal je altijd het laagste bedrag aan eigen bijdrage moeten betalen: dit is €17,50 per 4 weken. Wanneer je 1,5 keer modaal verdient (€55.000) kan het zomaar oplopen tot dik €2.500 per jaar(!).

Kabinet Rutte III heeft in het regeerakkoord vastgelegd dat er een abonnementstarief zal komen. Ze willen een vast tarief van €17,50. Velen juichen dit toe: je kunt er toch immers ook niets aan doen dat je bijvoorbeeld een rolstoel nodig hebt?! Ik ben alvast heel benieuwd wanneer en hoe dit vorm gaat krijgen.

Ik ben het niet eens!

Wanneer je je aanmeld bij de WMO in jouw gemeente volgt er doorgaans een gesprek. Vanuit dit gesprek legt de gemeente een beschikking vast: waar heb jij recht op? Bijvoorbeeld: een elektrische of handbewogen rolstoel. Het kan zomaar gebeuren dat je het absoluut niet eens bent met het genomen besluit. Je hoeft je er dan echt niet bij neer te leggen. Sterker  nog: ga vooral in bezwaar! Dat voorkomt gedoe achteraf. Want eenmaal overeen gekomen is overeen gekomen.

• In bezwaar gaan kan doormiddel van een brief naar de instantie die het besluit genomen heeft. De WMO dus. Let op: dit kan echt maar tot 6 weken na de datum van de brief die je zelf ontvangen hebt. Al ben je slechts 1 dag te laat, dan al wordt hij niet-ontvankelijk verklaard en zijn je kansen verkeken.
• Wat zet ik erin? Zet er sowieso je: naam, adres, datum, omschrijving of kopie van het besluit waarmee je het oneens bent, de reden van je bezwaar en een handtekening in!
• Niet eens met het besluit wat gekomen is op je bezwaarschrift? Dan kun je nog in beroep gaan. Dit gaat dan via de rechtbank. Klinkt heftig, maar het gaat wel om jouw leven!

Praten met een onafhankelijke?

Er zijn verschillende instanties die je kunnen helpen. Dit hoeft echt geen advocaat te zijn. Instanties zoals het Juridisch loket en MEE hebben ook deze expertise in huis en verwijzen- wanneer nodig- door.

Nog belangrijk om te weten

De gemeente kan jouw verzoek om hulp niet direct weigeren op basis van je verhaal. Ze zijn verplicht om onderzoek te doen naar je situatie en hun besluit ook te koppelen aan wat vastgelegd is in de wet. Juist omdat er nogal eens wat mis gaat is het belangrijk om ALTIJD de besluiten (samen met iemand die je vertrouwt) door te nemen. Wees ook niet bang voor ‘gedoe’. En ga zelf op onderzoek uit als je het gevoel hebt dat er iets niet klopt. En nog een tip: maak een lijstje voordat je op gesprek gaat met waarin je problemen ondervindt en oplossingen. Dit kan heel specifiek
zijn: wat voor rolstoel denk je dat het beste voor je is bijvoorbeeld? Neem ook medische verslagen mee. Dit versoepelt het gesprek.

Succes!
Christel Verbogt