Het einde van het jaar
Het einde van het jaar is in zicht en zoals elk jaar maken we de balans op met lijstjes; de top 2000, de records van het weer en sport- en nieuwsoverzichten. De kerstreclames worden gelanceerd. (ik schiet nu al vol bij die van de Plus) In de winkels is het druk. Tassen vol cadeautjes, karren vol boodschappen en uit de speakers Mariah Carey … “All I want for Christmas”.
Ook ik vulde mijn top 2000 lijstje in. Er stonden nummers in die ik al jaren geweldig vind maar ook was hij dit jaar extra gekleurd door wat er zich allemaal afspeelt in mijn leven.
ABBA’s “Dancing Queen” staat er natuurlijk in. Blote voetjes en dan dansen in “De Bolder” op Vlie. Wanneer ik dit nummer hoor hoef ik mijn ogen maar te sluiten en ik voel me vrij! Als ik dans is de dystonie er gewoonweg niet! De muziek geeft energie en duwt de dystonie naar achter, lijkt er even niet te zijn.
John Denver met “Annie Song”; verleden jaar het nummer wat centraal stond in de muzikale theatrale lezing die ik mocht geven voor de dystonievereniging. Het smaakte naar meer maar jakkes die *dystonie pakt plezier in fluitspelen behoorlijk weg. Wanneer ik iets langer fluit speel, heb ik in mijn nek meer spasmen dan ik wil en leg ik hem weer terug op de kast. Mijn doel is (nog) niet bereikt om de lezing vaker en misschien als theaterproductie neer te zetten.
“Perhaps Love” had er ook in kunnen staan. Een song die wij als broer en zussen uitkozen om te draaien bij het afscheid van ons moeder. Tranen met tuiten huilden we samen toen we de laatste dagen van haar leven bij elkaar waren en dit lied huilend, lachend en samen zingend in ons leven lieten binnenlopen
“Tears in Heaven” altijd al een lied wat emotie opriep maar na afgelopen week nog meer. Samen met mijn zoon, op gitaar, het fluiten en zingen. “Do you know my name”? Zullen we elkaar weer zien in “Heaven” mama?
De Carpenters; we hadden thuis een bruine lp (Gold; greatest hits) en altijd als ik nummers van die plaat hoor word ik beetje week. Het staat voor “thuis”, gezelligheid, nostalgie, een beetje oubolligheid maar ook voor goede muziek en prachtige stemmen die perfect bij elkaar passen. Broer en zus, samen muziek makend. Maar ook de prijs van het succes, de stress die ze ondervonden
en de eetstoornis van Karen.
James Taylor; “You’ve got a friend”, wat zijn ze belangrijk die mensen om je heen. Wanneer je lol wil maken en wil lachen maar misschien nog wel meer wanneer je alleen voelt, verdriet hebt of je pijn van de dystonie je terugwerpt naar dag op bank of je het idee geeft dat je niks kunt. Dan dat luisterend oor, die kop thee of gewoon een avond waar er voor je wordt gekookt. Je bent gehoord, je kan weer door.
“Mensch Durf te Leven” van Wende Snijders samen met Gloria Gaynor’s “I will Survive” staat voor mij om altijd je eigen pad te gaan. Het zal niet altijd zijn wat een ander wil of wat de wereld verwacht, maar staat wel voor de energie om door te gaan en er wat van te maken.
Met “Hoop” van “Vreemde Kostgangers” (tekst van Hennie Vrienten) wil ik afsluiten. Dit zijn van die teksten waar ik gelukkig van word. Misschien groot gedacht dat alles voorbij kan zijn ineens, maar wel vol hoop! “All I want for Christmas”? Een beetje hoop, voor iedereen, we kunnen niet zonder!
Wil je reageren? Dat kan ellensblog64@gmail.com